نه گام اصلی تا آماده شدن برای شروع رانندگی

گام اول - تنظیم صندلی
وقتی که جلوی فرمان می‌نشینید، صندلی خود را طوری تنظیم کنید که پاهایتان به راحتی بتوانند پدال‌ها را دست کنند. همچنین، مطمئن شوید که دارای دید کاملی به جلوی ماشین هستید.

گام دوم - شناسایی پدال‌ها
در ماشین‌های دستی، سه پدال وجود دارد. پدال سمت راست گاز، پدال وسط ترمز، و پدال سمت چپ کلاچ است. در ماشین‌های اتوماتیک، پدال کلاچ وجود ندارد و شما فقط با پدال‌های گاز و ترمز سر و کار دارید.

گام سوم - تنظیم آینه‌ها
از آینه وسط یا آینه داخل ماشین شروع کنید. تنظیم کنید تا بیشترین دید به عقب از آینه وسط به دست آید. دقت کنید که زاویه آینه بیش از حد تند نباشد. سپس به آینه‌های جانبی بروید. این آینه‌ها باید به گونه‌ای تنظیم شوند که اکثر نقاط کور در اطراف ماشین را بپوشانند. بهترین حالت این است که نقاط کور فقط در امتداد شانه‌های شما باقی بمانند.

گام چهارم - ترمز دستی
ترمز دستی در سمت راست راننده قرار دارد. در حین حرکت ماشین، باید ترمز دستی را بکشید تا فرصت ساییدگی لنت‌ها به حداقل برسد.

گام پنجم - شناخت دنده
آشنایی با دنده‌ها در ماشین‌های دنده‌ای امری اساسی است. دسته دنده معمولاً دارای شماره‌گذاری از ۱ تا ۵ به همراه دنده عقب با علامت R می‌باشد که با گرفتن کلاچ می‌توان دنده را تغییر داد.

N (خلاص دنده): این حالت معادل با عدم قرارگیری در دنده است. در این حالت، حتی با فشار دادن گاز، سرعت ماشین افزایش نخواهد یافت و ترمز باید برای کنترل سرعت استفاده شود.

P (پارک): این دنده برای وقتی استفاده می‌شود که ماشین کاملاً ایستاده باشد، مثلاً زمانی که می‌خواهید خودرو را ترک کنید. در این حالت، چرخ‌های ماشین قفل می‌شوند و حتی با فشار دادن گاز، ماشین حرکت نمی‌کند.

D (درایو): این دنده برای حالت عادی حرکت ماشین استفاده می‌شود. با پا کشیدن از ترمز، ماشین حرکت می‌کند.

R (عقب): این دنده برای حرکت عقب ماشین استفاده می‌شود. با کشیدن کلاچ و قرار گرفتن در این دنده، ماشین به عقب حرکت می‌کند.

دنده‌های ۱، ۲ و ۳: این دنده‌ها برای شرایط خاصی مثل کوهستانی یا مسیرهای با تراکم ترافیک می‌باشند. دنده ۱ بیشترین قدرت را ارائه می‌دهد و برای سرعت‌های پایین مناسب است، در حالی که دنده ۳ برای سرعت‌های بالاتر مناسبتر است.

با آشنایی با این دنده‌ها، شما می‌توانید ماشین دنده‌ای را به بهترین شکل کنترل کنید.

گام ششم - شناخت پنل پشت فرمان
پنل پشت فرمان شامل مجموعه‌ای از علائم و نمادهاست که در ابتدا ممکن است برای آماتورها گیج کننده باشد، اما با گذر زمان و تجربه، به آن عادت خواهید کرد.

سرعت سنج: این بخش نشان‌دهنده سرعت ماشین به کیلومتر بر ساعت می‌باشد. برخی از سرعت‌سنجها دارای عقربه‌ای هستند که به شما سرعت را نشان می‌دهند، و برخی دیگر دارای نمایشگر دیجیتال هستند که سرعت به صورت عددی نمایش می‌دهند.

دور موتور (RPM): این نشانگر دور موتور را به شما نشان می‌دهد، به عبارت دقیقتر دورهای موتور در هر دقیقه. اگر عدد در محدوده ۶۰۰۰ تا ۷۰۰۰ باشد، این نشانگر نشان می‌دهد که ماشین در سرعت بالا قرار دارد و ممکن است نیاز به تغییر دنده داشته باشید یا سرعت را کاهش دهید.

آمپر بنزین: این نشانگر وضعیت سطح بنزین در مخزن ماشین را نشان می‌دهد. اغلب از E (خالی) تا F (پر) می‌رود تا شما بتوانید وضعیت بنزین را بررسی کنید.

آمپر آب: در ماشین‌هایی که این نشانگر به صورت عقربه‌ای استفاده می‌شود، دمای موتور را نشان می‌دهد. درصورتی که عقربه به سمت H (حرارت بالا) حرکت کند، ممکن است موتور گرما کرده باشد و باید توقف کرده و منتظر خنک شدن آن باشید.

با شناخت این علائم، شما می‌توانید وضعیت ماشین را بهتر متوجه شوید و در مسیر رانندگی با دقت بیشتری حرکت کنید.

گام هفتم - کمربند ایمنی را ببندید
کمربند ایمنی یکی از مهم‌ترین عناصر ایمنی در خودرو است. قبل از شروع حرکت همیشه باید کمربند ایمنی خود را بچسبانید تا در صورت وقوع حادثه، ایمنی شما و سایر مسافران حفظ شود. این اقدام ساده می‌تواند از تبعات جدی جلوگیری کند، پس همیشه به کمربند ایمنی اهمیت دهید و آن را ببندید.

گام هشتم - بررسی وضعیت دنده
در ماشین‌های دنده‌ای، باید قبل از استارت زدن مطمئن شوید که دنده در وضعیت خلاص (N) قرار دارد. در صورتی که دنده به وضعیت دنده D (درایو) باشد، ماشین ممکن است به جلو حرکت کند و بهتر است قبل از استارت گرفتن ترمز را بکشید. همچنین، هنگام ترک خودرو، دنده را در وضعیت پارک (P) قرار دهید. این اقدامها می‌توانند از وقوع حوادث جلوگیری کنند و ایمنی رانندگی را افزایش دهند.

گام نهم - زمان استارت زدن
پس از انجام تمامی گام‌های آماده‌سازی ماشین، حالا وقت استارت زدن است. روند استارت زدن به نوع ماشین شما بستگی دارد:

ماشین‌های با دکمه استارت: در این نوع ماشین‌ها، با قرار دادن سوئیچ به وضعیت فعال (POWER) و سپس فشار دادن دکمه استارت، ماشین را روشن می‌کنید. دکمه POWER به معنای روشن و دکمه IGNITION به معنای آتیش کردن یا استارت زدن است. با فشار دادن دکمه، ماشین روشن می‌شود.

ماشین‌های با چرخاندن سوئیچ استارت: در این نوع ماشین‌ها، باید سوئیچ استارت را به وضعیت استارت تغییر دهید و سپس کلید را بچرخانید. اگر سوئیچ نچراند، ممکن است فرمان قفل شده باشد، در این صورت فرمان را بچرخانید تا مشکل حل شود. همچنین، هنگام استارت زدن، توصیه می‌شود که کلاچ را نگه دارید.

با انجام این مراحل به درستی، ماشین شما آماده به حرکت خواهد بود. همچنین، همیشه دستورات و راهنمایی‌های خودروی خود را بررسی کرده و به توصیه‌های تولید کننده پایبند باشید.

حرکت را آغاز کنید
با ماشین روشن و آماده به حرکت، حالا می‌توانید حرکت را آغاز کنید. اگر ماشین دنده‌ای دارید:

۱. کلاچ را بگیرید.
۲. دنده را به حالت مورد نظر (معمولاً D برای رانندگی عادی) بگذارید.
۳. آرام‌آرام پا را از روی کلاچ بردارید و همزمان با این کار، گاز دهید. ماشین شروع به حرکت می‌کند.

اگر ماشین اتوماتیک است

۱. ترمز را بگیرید.
۲. دنده را به حالت D (درایو) بگذارید.
۳. پا را از روی ترمز بردارید. ماشین حرکت خواهد کرد.

فرمان را در دست بگیرید
دستانتان را به دو طرف فرمان قرار دهید. حالت مناسب برای گرفتن فرمان این است که دستهایتان به اندازه‌ای با فاصله کم در بالای فرمان قرار گیرند، مشابه حالتی که زمانی روی یک ساعت تصور می‌کنید. این حالت دسته‌هایتان را در موقعیت ساعت ۳ و ۹ (به صورت معمول) قرار می‌دهد و به شما کنترل بهتری بر روی فرمان می‌دهد.

کنترل ماشین در حالت دنده عقب
برای استفاده از دنده عقب، باید مهارت لازم را بیاموزید. واقعیت این است که آموزش رانندگی ماشین با روش درست و اصولی از ابتدا می‌تواند از وقوع مشکلات در تکنیک دنده عقب جلوگیری کند. در دنده عقب، سرعت باید پایین باشد چرا که کنترل ماشین در این وضعیت سخت‌تر است.

تفاوت اصلی بین دنده عقب در ماشین‌های دنده‌ای و اتوماتیک این است که:

- در ماشین اتوماتیک در حالت R (عقب)، کافیست پا را از روی ترمز بردارید تا ماشین عقب برود.
- اما در ماشین‌های دنده‌ای، پس از گذاشتن دنده در حالت R، باید همزمان با دسته کلاچ فشار داده و همچنین گاز دهید تا ماشین عقب برود.

برای کنترل ماشین در حالت دنده عقب
- زمانی که ماشین به سمت جلو حرکت می‌کند، چرخاندن فرمان به سمت راست موجب میشود جلوی ماشین به سمت راست برود.
- وقتی دنده عقب است، چرخاندن فرمان به سمت راست باعث میشود پشت ماشین به سمت چپ برود و چرخاندن فرمان به سمت چپ باعث میشود پشت ماشین به سمت راست برود.

با این اصول، کنترل دقیقتری بر روی ماشین در حالت دنده عقب خواهید داشت. همچنین، همیشه به دستورات و راهنمایی‌های تولید کننده خودرویتان توجه کنید تا به ایمنی و کارکرد بهتری دست یابید.

دسته راهنما را بشناسید
دسته راهنما در خودرو امکان استفاده از نورهای بالا (فرهنگی) و چراغ‌های راهنما را به شما می‌دهد. برای اعلام نیت تغییر مسیر به راست، می‌بایست دسته راهنما را چند متر عقب‌تر از مکان مورد نظر به سمت بالا بفشارید تا چراغ راهنما به سمت راست بزند. برای اعلام نیت تغییر مسیر به چپ، دسته راهنما را به سمت پایین بفشارید تا چراغ راهنما به سمت چپ بزند.

چگونه تغییر لاین دهید؟
برای تغییر لاین در جاده، مراحل زیر را دنبال کنید:

۱. فعال کردن دسته راهنما: چند لحظه قبل از تغییر لاین، دسته راهنما را فعال کنید تا نیت تغییر مسیر را به رانندگان دیگر اعلام کنید.

۲. کنترل آینه: آینه‌های خودرو را بررسی کنید تا از شرایط پشت سرتان آگاه شوید. اطمینان حاصل کنید که از دیگر رانندگان و وسایل نقلیه در لاین مقصدتان آگاه هستید.

۳. تغییر لاین: اگر شرایط مناسب باشد و می‌خواهید لاین را تغییر دهید، آرام‌آرام از لاین فعلی خارج شده و به لاین مورد نظرتان بروید. از دسته راهنما نیز بهره‌برداری کنید تا نیت تغییر مسیر را اعلام کنید.

با رعایت این مراحل، تغییر لاین به صورت ایمن و بدون ایجاد مشکلات برای دیگر رانندگان انجام خواهد شد. همچنین همیشه به قوانین و مقررات رانندگی مربوط به تغییر لاین در منطقه‌تان پایبند باشید.

وضعیت دست بر روی فرمان برای پیچ شدید
یا دور زدن بسیار حیاتی است. اگر قرار است به سمت راست بپیچید، دستتان را در حالتی مشابه ساعت ۳ قرار دهید. سپس با چرخش فرمان به سمت راست دست راستتان را بر روی فرمان قرار دهید و آن را به سمت راست بچرخانید.

برای بازگرداندن فرمان به حالت اولیه بعد از دور زدن، بسیار آرام فرمان را رها کنید تا به سرعتی بسیار کم به حالت اول بازگردد. اینکه فرمان را به طور ناگهانی و با سرعت ول کنید می‌تواند منجر به از دست دادن کنترل ماشین شود. به یاد داشته باشید که همیشه با دقت و آرامش فرمان را حرکت دهید تا از ایمنی و کنترل بهتری برخوردار شوید.

حفظ فاصله با ماشین روبرویی
حفظ فاصله با ماشین‌های روبرویی بسیار حیاتی است و مسائل مختلفی می‌توانند تأثیرگذار باشند. سرعت، شرایط جاده، وضوح رؤیت در شب، و حتی وضعیت جاده از عواملی هستند که بر فاصله لازم برای توقف تأثیر می‌گذارند. برای مثال، در سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت باید به فاصله حداقل ۶۰ متری با ماشین جلویی توجه داشته باشید.

در شرایط خاص مانند رانندگی در شب یا در شرایط جاده‌ای نامطمئن، حفظ یک فاصله از دستگاه جلویی حتی بیشتر از این مقدار می‌تواند ایمنی شما را افزایش دهد. همچنین، همیشه در نظر داشته باشید که ممکن است شرایط جاده تغییر کنند، بنابراین باید آماده باشید و فاصله خود را به موقع تنظیم کنید.

سرعت مجاز
رعایت سرعت مجاز و حفظ فاصله با ماشین‌های جلویی بسیار حائز اهمیت است. همچنین، توجه به لاین مناسب برای سرعت خود و نگهداری فاصله مناسب با ماشین‌های جلویی از مواردی است که به ایمنی در جاده کمک می‌کند.

سبقت گرفتن از سمت راست
سبقت گرفتن نیز یک عملیات مهم در رانندگی است که باید با احتیاط و در شرایط مناسب انجام شود. به عنوان راننده، شما مسئولیت حفظ ایمنی خود و سایر رانندگان را دارید. باید توجه داشته باشید که سبقت گرفتن از سمت راست باید با موارد زیر رعایت شود:

۱. مطمئن شوید که شرایط جاده و ترافیک مناسب برای سبقت گرفتن هستند.
۲. رعایت حداکثر سرعت مجاز و تنظیم سرعت مناسب برای سبقت گرفتن.
۳. اطمینان حاصل کنید که از نقطه کور راننده‌ای که قصد سبقت گرفتن از سمت راست دارید استفاده کنید و از آینه‌های جانبی خود استفاده کنید.
۴. در صورتی که راننده ماشین جلویی به شما اجازه سبقت می‌دهد و شرایط امنی برای سبقت گرفتن فراهم باشد، با دقت و آرامش سبقت بگیرید.
۵. هرگز از سمت راست کامیون‌ها یا وسایل نقلیه سنگین سبقت نگیرید، زیرا ممکن است در نقطه کور آنها باشید و ایجاد خطر ناگهانی داشته باشید.

به عنوان راننده، همیشه باید ایمنی و رعایت قوانین را در اولویت قرار دهید و در صورت شک و شبهه بهتر است از سبقت گرفتن خودداری کنید تا ایمنی شما و دیگران تضمین شود.